Reviro-menut(-negre)
Vincetoxicum nigrum
Apocynaceae
Nom en français : Dompte-venin noir.
Descripcioun :Aquéu reviro-menut, adounc negre, èi lou cousin un pau mens coumun que lou classi. Es eisa de lou destria, lou tout èi de lou vèire, emé si pichòti flour negro e pelouso. Li fueio soun óupousado e lusènto.
Usanço :Sabèn pas s'èro emplega à passa tèms contro li pougnaduro de vipèro, en emplastre, coume lou reviro-menut. Fau saupre que li racino, majamen, soun proun empouisounanto.
Port : Grando erbo
Taio : Pancaro entresigna
Fueio : óupousado
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Vincetoxicum
Famiho : Apocynaceae
Coulour de la flour :
Brunello
Petalo :
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido : Printèms
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Liò : Ribiero
- Camin
- Garrigo
Estànci : Termoumediterran à Mesoumediterran
Couroulougi :
Pancaro entresigna
Ref. sc. : Vincetoxicum nigrum (L.) Moench, 1802
Zaniquelìo(-de-palun)
Zannichellia palustris
Potamogetonaceae
Nom en français : Zannichellie des marais.
Descripcioun :Li zaniquelìo soun de pichòti planto d'aigo pas trop couneigudo que dounon d'èr is espigo-d'aigo di fueio primo. La zaniquelìo-de-palun se vèi siegue dins lis aigo vivo, siegue dins lis aigo morto meme un pau salado. Se recounèis à si flour masclo dis estamino courteto (fielat). La subsp. presentado eici, palustris, à lou pecou de fru e lou bè courtet.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Erbo
Taio : 10 à 60 Cm
Fueio : óupousado
Tipe bioulougico : Idroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an
Gènre : Zannichellia
Famiho : Potamogetonaceae
Ordre : Alismatales
Coulour de la flour :
Verdo
Petalo : ges
Ø (o loungour) flour : 1,5 mm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 1200 m
Aparado :
Vo
Mars à setèmbre
Liò : Aigo
- Ribiero
- Mueio
- Palun
Estànci : Termoumediterran à Coulinen
Couroulougi : Subrecousmoupoulito
Ref. sc. : Zannichellia palustris L., 1753